COVID-19 is niet de eerste ziekte veroorzaakt door een virus dat onze wereld in problemen brengt. Zo viel in de 20e eeuw de wereld slachtoffer aan onder andere de Spaanse griep. In de 21e eeuw kwam de wereld voor het eerst in aanraking met een coronavirus. In 2002 en 2003 was er een SARS-epidemie en in 2012 een MERS-virus uitbraak (Wikipedia contributors, 2020). Deze virussen hadden vergelijkbare klachten, maar maakten lang niet zoveel slachtoffers als het huidige coronavirus. Zo doodde SARS 774 mensen en MERS 640. Dit is niks vergeleken met COVID-19 waar tot nu toe wereldwijd al 251.580 mensen aan zijn overleden, aldus het ANP (2020). In Nederland zijn op dit moment 41.087 besmetting geregistreerd waarvan 5.168 mensen zijn gestorven. 

​

​
 

De cijfers laten zien dat COVID-19 een uiterst besmettelijke en ook dodelijke ziekte is. Het is dus heel relevant dat de bevolking weet welke maatregelen ze kunnen nemen om zichzelf en anderen te beschermen. Het beleid moet dus duidelijk gecommuniceerd worden naar de inwoners, want anders kan het virus niet gecontroleerd en ingeperkt worden. Onze onderzoeksvraag is daarom: ‘In hoeverre heeft Nederland het beleid rondom COVID-19 duidelijk gecommuniceerd naar de inwoners?’ 

​

​
 

De hoofdvraag wordt beantwoordt met behulp van een theoretisch kader en een stukje verdieping. In het theoretisch kader komen de volgende vragen aan bod:

• Wat houdt het coronavirus in?

• Welke maatregelen heeft Nederland genomen tegen het coronavirus?

• Welke instanties zijn betrokken bij het communiceren van het beleid rondom het coronavirus?

• Door wie worden het beleid rondom het coronavirus uitgelegd?

• Hoe wordt het beleid rondom het coronavirus uitgelegd?

• Hoe handhaaft Nederland de coronamaatregelen?

​

In de verdieping wordt verder ingegaan op de verschillen tussen verschillende bronnen omtrent het beleid en de maatregelen. Dit toont namelijk aan of het beleid en/of de maatregelen al dan wel of niet goed zijn aangekomen bij de inwoners van Nederland. De onderwerpen die in de verdieping besproken worden zijn:

• de verschillen tussen de noodverordeningen in verschillende veiligheidsregio’s (Veiligheidsregio’s Brabant-Noord & Groningen)

• de communicatie rondom het boetesysteem en het daarbij komende strafblad

• het verschil in handhaving per regio

 

​

Wij verwachten dat de belangrijkste stukken van het beleid, zoals de maatregelen, wel duidelijk gecommuniceerd zijn naar de inwoners van Nederland. Maar dat er wel een paar punten zijn waar de communicatie wat gebrekkig is.